Wolno Dzieciom zrodziło się z palącej potrzeby wykreślenia w artystycznej przestrzeni takiej mapy wyobraźni, która pozwoli nam dotrzeć do światów dziecięcych myśli i działań bez chodzenia na skróty. Chcieliśmy dać się poprowadzić niedorosłym przewodnikom, celebrować dziecięcą twórczość, wolność, niepokorność, zawieszać znaki zapytania tam, gdzie zazwyczaj upychaliśmy kropki kończące jednoznaczne odpowiedzi: kim jest mały człowiek w przestrzeni miasta, jak doświadcza w niej siebie, jak językami sztuki może zaznaczyć w niej swoją sprawczą obecność? Projektowaliśmy w tym celu preteksty do wielorakich i wielozmysłowych eksploracji, przestrzenie, w których wolno: być ważnym i mieć frajdę z bycia dzieckiem. 

Dziś, w jubileuszowej edycji wieńczącej dekadę naszych ćwiczeń z wyobraźni, celebrujemy przede wszystkim naszą wzajemną współzależność, nie bojąc się już, że jeśli nie dziecięca sprawczość – to uległość, a jeśli nie dziecięca aktywność – to bierność. Pielęgnujemy w sobie zmysł (współ)udziału. Zapraszamy do świętowania bycia razem w działaniach, które uruchamiają zmysły, przepływy, łączą czasy i przestrzenie w geografii wyobraźni. Będziemy szukać naszych korzeni i twórczo myśleć o tym, jak to jest być przesadzanym. Wpiszemy się gęstą siecią marzeń i życzeń w wielokulturową tradycję zawierzania drzewom tego, co najcenniejsze – nadziei. Rozsmakujemy się we wspomnieniach, tworząc język tekstur, smaków i zapachów. Wpiszemy w ruch przepływ, zmienność i czas. Wspaniali jesteśmy tylko przez chwilę, ale to wspaniałe, że jesteśmy.